Bir zamanlar Prens Adaları’ndan Yalova’ya ekspres sefer yapacak kadar güçlü Paşabahçe’de, yaşanmışlıklarını ve anılarını tazeleyen kaptan Ekrem Özçelik ve son yolcusu Süleyman Gerçek, güvertede duygu dolu anlar yaşadı.

8 metrelik gözetleme direği

İtalya’da savaş gemisi olarak yapıldıktan sonra İstanbul’un yolcu gemisi filosuna katılan yaşındaki 67 yaşındaki Paşabahçe’nin tekrar mavi sulara dönmesi için çalışmalar sürüyor. Beykoz’da bağlı olduğu iskeleden Aralık ayında römorkörle çekilerek Kasımpaşa’daki kuru havuza götürülmesi planlanan Paşabahçe, İstanbulluların hafızasında en çok yer edinen vapur. Paşabahçe’yi diğer vapurlardan ayıran özelliklerinin başında, savaş gemisi tasarımıyla donatılan güçlü makinelerinden kaynaklanan sürati. Makine dairesinden İstanbul Boğazı’na yayılan ses kadar üst güvertede yer alan 8 metre yüksekliğindeki gözetleme direği de, filoda başka vapurda bulunmuyor. Paşabahçe, hizmet verdiği 58 yıl boyunca vapur filosunun amiral gemisiydi. 

İşletmenin haylaz gemisiydi

Paşabahçe semtinin bulunduğu Beykoz Belediyesi’ne 2009 yılında devredilen vapurun son ziyaretçileri duygusal bir buluşmaya imza attı. 22 yıldır Şehir Hatları İşletmesi’nde çalışan kaptan Ekrem Özçelik, 5 yıl çalıştığı Paşabahçe’nin tekrar denize döneceğini hayal ederek geldiği Beykoz’da, vapurun son yolcularından emekli Süleyman Gerçek ile buluştu. Kaptan Ekrem Özçelik, İstanbul Boğazı’nın ve Marmara Denizi’nin engin maviliğinde kullandığı vapurun köprüüstüne(Kaptan Köşkü) çıkarken anıları aklına geldi. Köprüüstünde ahşap dümene geçen Ekrem Özçelik, yıllar önce kullandığı seyir cihazlarından çoğunun yerinde durduğunu gören Özçelik, “Her yönüyle farklı, yaşanmışlıklarıyla yolcularında büyük iz bırakan Paşabahçe beni o döneme götürdü. Bu vapurda o kadar çok hatıra vardır ki, hurdaya ayrılması binlerce insanı üzüntüye boğmuştu. Şimdi mavi kadifede tekrar süzüleceğini düşünmek bile bizi sevindiriyor. Çok dayanıklı hatta müthiş dirençli bir gemideyiz. Kaderine terk edilmişti ama yıllara yenilmeden kaderinin değişeceği günü bekledi. Yine yolcu taşıyacağımız günleri hayal ediyorum. Sarayburnu iskelesinin dış merdivenlerine vurdu, Yalova’da denizaltıya çarptı, Kadıköy’de büfelere girdi. Yüksek hızı ve şahanlık(gözetleme direği) ile yol alırken işletmenin haylaz çocuğu olarak anılırdı” dedi.

“Öğrencileri üniversite sınavına yetiştirdik”

Kaptan Özçelik, “ 2008 yılında Büyükada-Heybeliada-Kadıköy seferini yaptığımız bir Pazar günü üniversite sınavı vardı. Sabah 7.30 seferi için beklerken fırtına nedeniyle seferler iptal edildi. Büyükada’da 7, Heybeliada’da 2 toplam 9 gencin ÖSYM sınavına gireceğini öğrendik. Paşabahçe’ye ve kendimize güveniyorduk. Gençleri sınava yetiştirmek için yola çıktık ve başardık. Biri sınavı kazandıktan sonra gemide bizi ziyarete geldi ve veteriner oldu. Diğerleri de mutlaka Paşabahçe vapuruyla yaptıkları o seferi unutamıyordur. Bu kadar çok yaşanmışlığı olan bir vapurun yok edilmeden sulara dönmesi tarihe saygımızı da kanıtlıyor” diye konuştu. 

Muhteşem İstanbul Kültürünü Taşır

Emekli muhasebeci Süleyman Gerçek ise, yolculuk ettiği alt ve üst salonlarda duygusal anlar yaşadı. Gerçek, “Düğün davetiyelerimizi bu vapurla Büyükada’ya götürdük. Adadan Yalova’ya geçerdik bu vapurla. Muhteşem bir İstanbul kültürü barındırır ve vapur. Suyun içinde kalan alt salonu bile birbirine selam veren yolcularla dolardı. Benim gibi Paşabahçe’ye binmek için işlerini ayarlayan insanlar vardı. Kıbrıs çıkartmasını bu vapurda el radyosundan öğrendim. Bu gemide çok kişinin anısı, yaşanmışlıkları, duyguları vardır. Son yolcularından biriyim, yenilendikten sonra ilk yolcularından olacağım” dedi.

Denizaltıya çarpan tek vapur

2 yıl içinde yolcu taşıması planlanan Paşabahçe pek çok farklılığı ve ilki barındırıyor. Bir vapurda gerçekleyen tek doğuma Paşabahçe ev sahipliği yapmıştı. 8 Aralık 1972 günü Heybeliada’da annesinin karnında bindiği vapurdan yolcu olarak inen Deniz Yılmazişler Koğacıoğlu’da hurdaya ayrılmasına tepki göstermişti. Şubat 1960 da ise Yalova’dan Büyükada’ya gelen Paşabahçe tatbikat yapan TCG Sakarya(S 332) denizaltısının periskopuna çarparak yine bir ilke imza atmıştı. İtalya-Cenova’da ünlü Ansaldo San Giorgio tersanesinde 1952 yılında savaş gemisi olarak yapılan 74 metre uzunluğundaki vapur, saatte 19 knots(35 km) hızı ile en süratli yolcu gemisiydi. Bu yüzden çok uzun Adalar-Yalova seferlerini başarıyla tamamlıyordu.