BALIKÇILIKTA ŞAH’IN HAMLELERİ KALE VE VEZİR’İN SAVUNMASI

1980 sonrası avcılık büyük ölçekli şirket balıkçılığına dönüştü

Gezegendeki sucul canlı varlıkların handiyse tamamının üretim ve tüketim hak ve koşullarını neoliberal makineyi kullanan küresel sermaye şirketleri belirler.

1980 darbesi kılıfına uydurulan yasal düzenlemeler sonrası Türkiye balıkçılığı bu işleyişe dahil edildi.

1980 öncesine kadar düşe-kalka devam eden; geleneksel ve bölgesel balıkçılık; 1980 sonrası avcılık, üretim ve işleme bağlamında endüstriyel büyük ölçekli şirket balıkçılığına dönüştü.

1900’lü yılların ilk yarısından sonra olgunlaşan küresel endüstriyel şirket balıkçılığının yükselen yıldızı akva kültür/çiftlik uygulamasına 1980 sonrası sessiz sedasız Türkiye de dahil oldu.

Çiftlik-kafes balıkçılığının ana girdisi

balıktan türetilen yemdir

Yem; küçük, kullanım dışı ıskarta, kacak ve kurallara göz yumularak avlanan balıkların üretimi ve kullanımı sakıncalı bitkisel ve hayvansalların kimyasal ilaç vb. harmanlanması ile üretilir.

Mevzu sucul canlı varlıklar olunca

Türkiye balıkçılığını yönetenlerin kafes balıkçılığını öne çıkarmak için kullanılması gereken avlanma türleri gırgır, trol, algarna gibi kontrolsüz aşırı yasadışı ve kaçak avcılığa kapalı(açık) olanlara öncelik tanıması gerekiyordu.

Okyanus ve iç sulardaki kendini yenileme olanağı bulamadan aşırı avlanma ile hızla eksilen ve yok olan stoklar küresel balıkçılığı yönetenleri tedirgin! ediyordu.

Küresel sermayenin neoliberal makinesine sucul canlı varlıkların düzenli servis edilmesi gerekiyordu.

1980 sonrası handiyse dağa taşa kafes sistemi kuruldu.

Küresel sermaye destekli yerel endüstriyel şirket balıkçılığının düzenli ihtiyacını karşılayacak tek seçenek kafes balıkçılığına Türkiye de oldu.